รีวิว Incident in a Ghostland: บ้านตุ๊กตาดุ

การเขียน Incident in a Ghostland ให้ไม่สปอยล์นั้นยากกว่า Avengers: Infinity War แม้แต่การเขียนเรื่องย่อก็ยังยากนัก เพราะปกติหนังแนวนี้ 99% มันมีจุดหักมุม แต่เอาเป็นว่า เราขอเตือนนิดนึงละกันว่า บล็อกนี้ไม่สปอยล์เนื้อหาสำคัญที่เป็น major plot twist โต้ง ๆ ก็จริง แต่ก็แนะนำว่า ถ้าไปดูหนังแบบสด ๆ ไม่รู้ไม่อ่านอะไรไปก่อนเลย ไม่ต้องอ่านบล็อกนี้ไปก่อนดู จะดูสนุกที่สุด มันจะ “วดฟ! วดฟ! อะไรวะ” ตลอดเรื่อง

Read more: 18 Twisted Psychological Thrillers That Will Leave You Totally Mind Fucked

Incident in a Ghostland เป็นหนังของผู้กำกับชาวฝรั่งเศส Pascal Laugier เรื่องนี้เป็นเรื่องของ Beth (Crystal Reed จาก Teen Wolf) นักเขียนนิยายสยองขวัญชื่อดัง ที่มีชีวิตที่สวยหรู สมบูรณ์แบบ ประสบความสำเร็จ ทั้งครอบครัว การงาน และฐานะ ที่วันหนึ่งเธอจำเป็นต้องกลับไปเยี่ยม Pauline (Mylène Farmer) แม่ของเธอ และ Vera (Anastasia Phillips จาก Reign) พี่สาวของเธอ ที่บ้านที่เธอไม่อยากไป

บ้านหลังนั้นเป็นบ้านของป้าผู้ล่วงลับ เต็มไปด้วยความทรงจำอันเลวร้ายในอดีต ครั้งที่แม่ของเธอพาเธอ ณ ตอนนั้น (Emilia Jones) กับ Vera (Taylor Hickson) พี่สาวของเธอ ย้ายเข้ามาอยู่ที่นี่ แต่มาถึงได้ไม่ทันข้ามคืนก็เกิดเหตุร้ายที่หลอกหลอนเธอมาทั้งชีวิตเมื่อมีฆาตกรโรคจิตสองคนบุกเข้ามาในบ้าน มุ่งหวังจะฆ่าแม่และข่มขืนพวกเธอ!!!

ใช่แล้ว… หนังเรื่องนี้ไม่ใช่หนังผี ถึงแม้ชื่อไทยจะถูกตั้งว่า “บ้านตุ๊กตาดุ” แต่จริง ๆ ตุ๊กตาไม่ได้ดุอะไรเลย ไม่ได้มีวิญญาณ ซาตาน ภูติผีปิศาจสิงอยู่เหมือน Annabelle แต่อย่างใด (แต่หน้าตาของตุ๊กตาก็หลอนจริง ไม่เข้าใจว่าหัวจิตหัวใจคนทำตุ๊กตาทำด้วยอะไร) หนังเรื่องนี้เป็นหนังแนว Psychological thrillers เกี่ยวกับฆาตกรโรคจิตที่ทำให้เหยื่อกลายเป็นคนที่มีปัญหาทางจิต ซึ่งเราว่าเป็นประเด็นที่น่าสนใจและนำสมัยกว่าหนังผีหรือหนังสยองขวัญสไตล์เดิม ๆ

เราดูหนังสยองขวัญ/ระทึกขวัญของยุโรปไม่เยอะ เท่าที่จำได้และค่อนข้างชอบก็เห็นจะเป็น The Orphanage (2007) ของสเปน มันมีกลิ่นอายอะไรบางอย่าง ไม่ว่าจะภาพ ซาวนด์ และการเล่าเรื่อง (โดยเฉพาะเรื่องภาพหรือมุมมอง) ที่เรารู้สึกว่ามันแปลกและหลอนกว่าหนังสยองขวัญ/ระทึกขวัญที่เราคุ้นเคย และเรื่อง Incident in a Ghostland นี้ก็เช่นกัน

ต้องบอกว่า เราแอบเบื่อหนังสยองขวัญของฮอลลีวู้ดหลายเรื่อง เช่น ล่าสุด ดู Winchester มา ก็ผิดหวังหนักมาก หนังสยองขวัญฮอลลีวู้ดที่ฝากผีฝากไข้ได้เห็นจะมีแต่หนังผีจักรวาล James Wan กับหนังแนว Psychological thrillers ของ M. Night Shyamalan บางเรื่อง (เช่น ล่าสุดก็เรื่อง Split) แต่เรื่องนี้เป็นหนังหลอน ๆ สไตล์ยุโรปที่สนุกและดูไม่ยากเลย ถ้าใครชอบหนังกดดัน ไล่ล่ากันอยู่ในบ้าน (เช่น Get Out, Don’t Breathe, หรือหนังโจรบุกบ้านมาเชือดหลาย ๆ เรื่อง ฯลฯ) ลองมาดูของยุโรปดูบ้าง จะได้อรรถรสไปอีกแบบแน่นอน

สิ่งที่ยากคือ ความยากลำบากในการทำใจนั่งดูหนังเรื่องนี้จนจบ เพราะมันเครียด กดดัน หลอน และน่ากลัว ชนิดที่หนังผีหลายเรื่องทำไม่ได้ บางฉากทั้งน่ากลัวและรุนแรงจนอยากจะร้องขอชีวิต คือมันก็โหดไปไม่สุดนะ แต่ก็โหดพอที่ทำให้เรามีความรู้สึกทนดูต่อไม่ไหว (หรือเราขวัญอ่อนเอง? 555) มันมีความรู้สึกว่า เรากำลังจะเป็นบ้าเหมือนเด็กในเรื่องเสียเอง โชคดีที่มันคลี่ปมสำคัญปมใหญ่ก่อนประมาณกลางเรื่อง (เช่นเดียวกับพวก Split หรือ Gone Girl) และหนังไม่ยาว ไม่งั้นคนดูอย่างนี่อาจประสาทกินหรือเส้นเลือดในสมองแตกเสียก่อนได้

หนังเรื่องนี้เขาเล่นระหว่างความฝันกับความจริง คล้าย ๆ กับการเล่นระหว่างอดีตกับปัจจุบัน ซึ่งเขาเล่นมันอย่างแนบเนียนและแยบยล อีกทั้งเราได้เข้าใจถึงผู้ป่วยทางจิตที่เขาชอบสร้างโลกส่วนตัวของเขาขึ้นมา (แบบที่หลายคนเรียกเขาว่า “บ้า”) ว่าแท้จริงแล้ว มันอาจจะเป็นกลไกทางสมองที่เขาสร้างขึ้นมาอาจจะเพื่อปกป้องตัวเองจากอะไรบางอย่างหรือความรู้สึกอะไรบางอย่างที่เจ็บปวดมาก ๆ จนเขาไม่อยากจะรับรู้

โดยภาพรวม ในส่วนของเรื่อง เรายังชอบไม่เท่าหนังแนวเดียวกันเรื่องอื่น ๆ ที่เคยดูเท่าไหร่นัก แต่ก็ไม่ได้แย่อะไรเลย และปฏิเสธไม่ได้ว่า งานภาพและการสร้างบรรยากาศความหลอนของหนังเรื่องนี้คือยอดเยี่ยมจนต้องยกนิ้วให้ (คือมันไม่ใช่หนังผีเกรดบีอย่างที่คิด! เหนือชั้นกว่านั้นโข!)

สรุปแล้ว คะแนนตามความชอบส่วนตัว ให้ 7.5/10 จัดว่าดีย์~

เข้าฉาย 3 พ.ค. 2018 ในโรงภาพยนตร์