Together เป็นหนังที่คนมีคู่ควรไปดู…
หลังดู… ถ้าคุณไม่รักกับแฟนมากขึ้น คุณก็อาจจะอยากเลิกกับแฟนไปเลย
Together เป็นหนังแนว body-horror สำหรับ beginners (ใครผ่าน The Substance มาได้ เรื่องนี้สบายมาก)
หนังเล่าถึงความสัมพันธ์แบบ long-term relationship และ codependent relationship แต่ยังดูง่าย เข้าถึงง่าย ไม่หลุดโลกเท่า Queer ของ Luca Guadagnino ที่พูดถึงประเด็นเดียวกัน
สำหรับเรา codependent relationship เป็นเรื่องที่น่าเกลียดน่ากลัวในตัวมันเองอยู่แล้ว
เราไม่เห็นด้วยกับคอนเซ็ปต์ Other Half หรือ Symposium ของ Plato อยู่แล้ว
Plato เชื่อว่า คนเราเกิดมาเพื่อตามหาอีกครึ่งหนึ่งของชีวิต (“You’re my better half; you complete me.”) หมายความว่า เราจะไม่มีวัน whole ได้เลย ถ้ายังไม่เจอเนื้อคู่
ซึ่งเรามองว่า ทุกคนเป็น a complete person ที่ไม่จำเป็นต้องรอให้ใครมาเติมเต็ม
เรามองว่า “ฉันอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีเธอ”
มันไม่ romantic เลย แต่มัน toxic
และ “ความสัมพันธ์ที่ทำให้ต้องเสียความเป็นตัวเอง”
เป็นความสัมพันธ์ที่ toxic และน่ากลัวที่สุด

เช่นเดียวกับ สองตัวละครหลักของเรื่อง Tim กับ Millie (รับบทโดย Dave Franco และ Alison Brie ซึ่งเป็นคู่รักกันด้วยในชีวิตจริง) ที่ Tim ต้องละทิ้งความฝันนักดนตรี ย้ายมาอยู่นอกเมืองกับ Millie เพราะเธอได้งานประจำที่นี่ และ Tim ก็ขับรถไม่เป็น เขาไปไหนไม่ได้เลยถ้าไม่มี Millie— เขาต้องพึ่งพา Millie—
ตลอดเรื่อง มันเห็นชัดเจนว่า Tim รู้สึก “ติดอยู่ที่นี่” (trapped) ไม่ว่าจะติดอยู่ในบ้านที่ห่างไกลความเจริญและเพื่อน ๆ หรือไหนจะเดินหลงป่าจนไปติดอยู่ในถ้ำ จนไปถึงการติดอยู่ในความสัมพันธ์ระยะยาว… ที่ตัวเองไม่ยอมเดินออกมา
เราเลือกใช้คำว่า “ไม่ยอมเดินออกมา” เพราะเราก็เห็นได้ว่าเขามีทางเลือกและมีทางออกเสมอ แต่เขาไม่กล้าที่จะไปและเลือกเองที่จะติดอยู่ที่นี่— เขาสามารถนั่งรถไฟออกจากเมืองได้ เขาสามารถปีนออกจากถ้ำได้ เขาสามารถปฏิเสธการขอแต่งงานของ Tim ได้ แต่สิ่งที่เขาทำ… ทั้งที่ลังเล… แต่เขาก็ยังกลืนน้ำลายตอบตกลง… แล้วปล่อยให้ผลลัพธ์ของการเลือก… ละทิ้งตัวตน… มันกัดกลืนกินเขาไปอย่างช้า ๆ
Millie อาจดูเหมือน dominate และไม่จำเป็นต้องพึ่ง Tim เท่าที่ Tim พึ่งเธอ แต่เธอก็ยึดติดอยู่กับผู้ชายคนนี้ เธอยังมอง Tim เป็นชายหนุ่มช่างฝันคนเดียวกับที่เธอเคยตกหลุมรักในเดทแรกเมื่อสิบปีที่แล้ว (ซึ่งเขาก็ยังคงเป็นคนคนนั้นจริง ๆ นั่นแหละ เพราะเขาไม่โตขึ้นเลย)
นอกจากหนังจะย้ำเตือนให้เราเลือกคู่ชีวิตที่ aligns with our core values และ be true to ourselves
หนังยังชวนให้ตั้งคำถามว่า ที่เรายังอยู่กับคนคนนี้ เพราะรักหรือเคยชิน?
Tim อาจจะชินและเดินตามแพทเทิร์นเดียวกับแม่ของเขา… ฉากที่เล่าถึงครอบครัวของ Tim ในอดีต ไม่ได้บอกถึงประวัติของปัญหาเรื้อรังหรือปมทางจิตในครอบครัวเท่านั้น แต่ยังตอกย้ำถึงประเด็นสำคัญของหนัง ซึ่งนั่นก็คือ “ความเคยชิน”
บางสิ่งบางอย่างมันอาจตายไปแล้วหรือเน่าเสียไปแล้ว แต่เราแค่ไม่รู้… ไม่รู้สึก… เพราะชินกลิ่น… ก็แค่นั้น
ยิ่งอยู่ด้วยกันนาน เรายิ่งต้องหมั่น check in เสมอว่า
ที่ยังอยู่ด้วยกันทุกวันนี้ คือความรัก หรือความเคยชิน หรือความจำเป็น
ถ้ามันไม่ใช่ความรักแล้ว ควรรีบเดินออกมาทันทีที่ทำได้
เพราะยิ่งอยู่นาน ก็ยิ่งเจ็บ และยิ่งออกยาก
“Splitting now would hurt less.”