รีวิว SLR: กล้อง ติด ตาย

“SLR กล้อง ติด ตาย” อาจดูเหมือนหนังผี แต่กลับไม่ใช่… จริงอยู่ที่รากเหง้าของเรื่องมาจากความเชื่อของคนไทยโบราณที่เชื่อว่า “อย่าถ่ายรูปเพราะจะดูดวิญญาณไป” แต่ในขณะเดียวกัน มันก็มีความสอดคล้องกับแนวคิดทางศาสตร์การถ่ายภาพที่ว่า “ดึงจิตวิญญาณออกมา ทั้งจากคนที่เป็นแบบ และจากคนที่กดชัตเตอร์”

ดังนั้น “SLR กล้อง ติด ตาย” จึงเป็นหนังแนว Psychological Thriller ที่พยายามเล่าถึงจิตวิญญาณและความขัดแย้งภายในจิตใจของมนุษย์ มากกว่าที่จะ Horror แถมยังมีความทะเยอทะยานที่จะอินเตอร์ และแหวกแนวจากหนังไทยทั่วไป กล่าวคือ แทนที่จะเป็นหนังผี แต่กลับเป็นหนังแนวปิศาจ ซาตาน และมอนสเตอร์เสียมากกว่า

ตัวเอกของเรื่องคือ “แดน” (นนน-กรภัทร์ จาก The Gifted) นักศึกษาหนุ่มด้านภาพถ่าย ที่สอบธีสิสกับอาจารย์เอม (อ้น–นพพันธ์) แต่ไม่ผ่านเสียที ในขณะที่เพื่อนสนิทของเขา “น้ำ” (เฌอปราง BNK48 จาก Homestay) และ “เกรท” (นนท์-ศดานนท์ จาก ดิวไปด้วยกันนะ) เรียนจบแล้ว และกำลังจะได้ไปเรียนต่อด้วยกันที่นิวยอร์ก ในที่สุด อาจารย์เอมได้ให้กล้อง SLR ตัวหนึ่งกับแดน และบอกให้เอากล้องตัวนี้ไปถ่ายงานมาใหม่ ต่อมาแดนได้ค้นพบว่า มันเป็นกล้องปีศาจ ถ่ายใคร คนนั้นก็ตาย เขาต้องเลือกว่าจะยอมถ่ายต่อให้จบเพื่อรักษาชีวิตและอนาคตทางการศึกษาของตนเองไว้ หรือจะล้มเลิกเพื่อรักษาชีวิตคนบริสุทธิ์เอาไว้

จะเห็นได้ว่า ผู้กำกับพยายามทำให้เป็นหนังกฎแห่งกรรมที่โมเดิร์น แน่นอนว่าคนเราเลือกเกิดไม่ได้ว่าจะยากดีมีจน ต้นทุนชีวิตคนเราไม่เท่ากัน แต่ทุกการกระทำของคนเรามีความหมาย ทุกเส้นทางที่เราเลือกล้วนมีผลกระทบ ไม่ใช่แค่กับตนเอง แต่ยังกระทบยังผู้อื่นด้วย ไม่ว่าจะรู้ตัวหรือไม่รู้ตัวก็ตาม “SLR กล้อง ติด ตาย” จึงเป็นหนังสยองขวัญที่ตั้งคำถามกับทิศทางสังคมเชิงหนุ่มสาวว่าพวกเขาจะเติบโตไปทางไหน เส้นทางที่พวกเขาเลือกคือคำตอบว่าคน ๆ นั้นให้ค่ากับอะไรมากกว่ากัน โดย pain points หลักของเรื่อง คือสิ่งที่หนุ่มสาวหลายคนต้องประสบ นั่นคือเรื่องโอกาส ความก้าวหน้า และความสำเร็จทางการศึกษาหรืออาชีพการงาน

น่าเสียดายที่ “SLR กล้อง ติด ตาย” มีความพยายามที่จะเป็นทุกอย่างและมีทุกรสมากเกินไป ทำให้หนังยังไปไม่สุดทาง ทั้งสยองขวัญ สัตว์ประหลาด จิตวิทยา ดราม่าต้นทุนชีวิต มิตรภาพและรักสามเส้า ฯลฯ จริง ๆ ถ้าหนังอยากจะโกอินเตอร์แบบหนังเกาหลี เขาเล่นเรื่องต้นทุนชีวิต ทุนนิยม หรือการสำรวจจิตใจให้หนัก ๆ ไปเลยจะดีกว่า แล้วให้มอนสเตอร์เป็นตัวเสริมนิดหน่อย เหมือนหนังมอนสเตอร์แจ้งเกิดของบงจุนโฮ

ส่วนที่เราไม่ชอบคือ “SLR กล้อง ติด ตาย” เป็นหนังที่ยังมีบาดแผล มี subplot ที่ไม่จำเป็น มิติกับปมของตัวละครที่ไม่ได้รับการพัฒนาขัดเกลา บทและการตัดต่อมีบ้ง ๆ เบียว ๆ บ้าง และเคมีของนักแสดงนำยังไม่ค่อยเข้ากัน มีหนึ่งในสามคนที่เป็นตัวฉุดเกรดลงอย่างชัดเจน ในขณะที่ศดานนท์พยายามพยุงเกรดขึ้นแทบตาย (เสียดายฝีมือที่เขาไม่ได้เล่นเป็นตัวเอกสุด) และอีกอย่างที่ดึงเกรดลงคือ “ฉากตุ้งแช่ (jump scare)” กับ sound ที่พยายามยัดเยอะเกินไปจนดูไร้รสนิยม

อย่างไรก็ตาม โดยรวม “SLR กล้อง ติด ตาย” ก็ออกมาดีเกินค่าเฉลี่ยหนังไทยมากอยู่ ไม่ได้ชอบแต่เชียร์ เพราะถือว่าแปลกใหม่ กล้าเล่นกล้าลอง โปรดักชั่นและซีจีถือว่าผ่าน ภาพสวย แต่ภาพสยองก็สยองแบบแหวะไปเลย ไม่แนะนำสำหรับคนขวัญอ่อนเท่าไหร่ แต่ถ้าเป็นแฟน ๆ นักแสดงนำ หรือเป็นนักดูหนังที่อยากสนับสนุนหนังไทยสักเรื่อง เราคิดว่า “SLR กล้อง ติด ตาย” ควรค่าที่จะได้รับแรงสนับสนุนนั้น