เมื่อ sex worker สาวมะกันแต่งงานกับไอ้ต้าวลูกชายเศรษฐีรัสเซีย มันจึงเป็นหนังซินเดอเรลล่า 20+ ที่บันเทิง มะรุมมะตุ้ม ฉิบหายวายป่วงอย่างฝนตกขี้หมูไหลคนจัญไรมาพบกัน
Anora เป็นหนังรางวัลปาล์มทองคำจากคานส์ที่ไม่ใช่แค่ดูง่ายเกินคาด แต่ยังสนุกเกินคาดเดา ตลกร้ายสุดปัง สอดแทรกประเด็นการค้าบริการทางเพศและความแตกต่างทางชนชั้นได้อย่างแยบยล และสไตล์การเล่าเรื่องที่พาดำดิ่งอย่างมีชั้นเชิง
หนังเล่าเรื่องของ Ani หรือ Anora (Mikey Madison จาก Once Upon a Time… in Hollywood และ Scream) เป็น sex worker สาวผู้สู้ชีวิตแห่งย่านบรู๊คลิน ที่ได้มาเจอกับไอ้ต้าวลูกค้า Ivan หรือ Vanya (Mark Eidelshtein หรือ Timothée Chalamet สาขารัสเซีย) ซึ่งเป็นลูกชายของอภิมหาเศรษฐีและผู้ทรงอิทธิพลของรัสเซีย ทั้งสองมีภาษาและสถานะทางสังคมที่แตกต่างกันราวฟ้ากับเหว
ความฉิบหายเริ่มลามทุ่งเมื่อทั้งคู่แต่งงานกัน… ไม่สิ… เมื่อคนที่บ้านของ Ivan จับได้ว่าแต่งงานกัน
โดยส่วนตัว เราดูจากไลฟ์สไตล์ การใช้ชีวิต และวิธีคิดแล้ว ยังไง Ivan ก็ดีแต่รวยด้วยเงินพ่อแม่ ตอนมันขอ Ani แต่งงานซ้ำ ๆ เราก็อยากตะโกนบอก Ani ผ่านจอซ้ำ ๆ ว่า “Don’t say yes! Don’t marry him!” แต่ก็นั่นแหละ… ถ้าเราเป็น Ani แบบเป็น Ani ที่ต้องเติบโตและอยู่กับชีวิตแบบนั้นจริง ๆ อยู่ เราก็เข้าใจที่ ณ โมเมนต์นั้น Ani จะเลือก say yes
อย่างไรก็ตาม การ say yes ของเธอ ก็นำไปสู่องก์สองที่โคตรบันเทิงและสนุกยิ่งกว่าเล่นรถไฟเหาะ เมื่อพ่อแม่ของ Ivan ส่งลิ่วล้อสามคน Toros (Karren Karagulian), Garnick (Vache Tovmasyan), และ Igor (Yura Borisov) มาเก็บกวาดแก้ปัญหา เรายกให้ฉากปะทะกันในบ้านและฉาก road trip เป็นซีนที่เราชอบที่สุดแห่งปี มันให้ฟีล “ฝนตกขี้หมูไหลคนจัญไรมาพบกัน” แล้วแต่ละคนมีคาแรกเตอร์ชัด จังหวะรับส่งและไดนามิคดีมาก มันเป็นความวุ่นวายที่ดูเรียลและมีความเป็นมนุษย์สุด ๆ นักแสดงแต่ละคนก็เคมีเข้ากันระเบิดระเบ้อ เก่งทั้งผู้กำกับและทีมนักแสดง
จริง ๆ Anora เป็นหนังที่เกี่ยวกับ “มนุษย์” อย่างมาก เกี่ยวกับการที่คนคนนึงมองหรือปฏิบัติต่อคนอื่น อย่างเช่น Ivan เขาเป็นลูกคนรวยที่ชินกับการใช้เงินถลุงเป็นว่าเล่นและโปรยเงินให้คนอื่นจนเป็นเรื่องปกติ จนเขาไม่รู้สึกด้วยซ้ำว่าความสัมพันธ์ที่เขามีมันล้วนแต่เป็น transactional คนรอบตัวเขาทุกคน (ไม่นับพ่อแม่) ต่างรับใช้เงินของเขากันหมด ในขณะที่ Ani ทำตัว nice กับแม่บ้าน ยาม หรือบางทีก็รู้สึกประดักประเดิดในบางเวลาที่คนเหล่านี้กำลังรับใช้เงินของ Ivan เหมือนกันกับเธอ
เราชอบที่หนังตีแผ่ประเด็นผ่านสายตาที่คนมอง Ani ซึ่งส่วนใหญ่ก็มองเธอว่าเป็น sex object, เด็กเอ็นฯ, โสเภณี, สาวอะโกโก้, หรือกระทั่งเมียเช่า ถ้าไม่นับคนที่ทำงานสายอาชีพเดียวกัน ก็แทบไม่มีใครมองเธอเป็นมนุษย์คนหนึ่งเลย จนกระทั่ง Igor ก้าวเข้ามา เขาเป็นตัวละครที่นิ่ง ๆ แข็ง ๆ เหมือนหุ่นยนต์ที่รับคำสั่งเจ้านาย แต่ก็เป็นตัวละครที่เป็นมนุษย์ที่สุด เป็นคนน้อยแต่มาก พูดน้อย ทำน้อย แต่เต็มไปด้วยความอบอุ่น เข้าใจ และใส่ใจ สายตาที่เขามอง Ani มันทำให้เราเห็นอีกมุมหนึ่งของ Ani ชัดเจนขึ้น และทำให้ Ani รู้สึกว่า การถูกมองเห็นและการได้รับการปฏิบัติเฉกเช่นมนุษย์คนหนึ่งจริง ๆ มันเป็นอย่างไร
นิทานเรื่องนี้สอนให้เรารู้ว่า ถึงแม้คนเราจะชอบความสนุก ความตื่นเต้น หรือเจ้าชายในฝัน และเงินทองก็สำคัญในการเอาตัวรอดจริง ๆ แต่มันก็ไม่ใช่สิ่งที่เราต้องการที่แท้จริงหรือต้องการตลอดเวลา สุดท้ายแล้ว เราก็แค่ต้องการคนที่เข้าใจ อยู่ด้วยแล้วสบายใจ มองเห็นคุณค่าของเรา และมองเห็นเราในแบบที่เราเป็น
