Phangan Diary: เที่ยวพะงัน 4 วัน 3 คืน ไม่ง้อฟูลมูน

ดองบล็อกทริปพะงันมาหลายเดือน (ไปปลาย Mar แต่เขียนต้น June) เราจะขอรีวิวแบบหยาบๆ และเน้นเนื้อไม่เน้นน้ำ ให้กับเหล่าแฟนบล็อก (และผู้พลัดหลงเข้ามา) ก็แล้วกันค่ะ

เราไปมา 4 วัน 3 คืน เรียกได้ว่าไปมาเกือบทั่วเกาะ เนื้อหาในบล็อกจึงอาจเป็นประโยชน์แก่ผู้อ่านไม่มากก็น้อยนะคะ

Day 1 | 25 Mar 2015

• ไฟลท์จากสนามบินดอนเมืองออก 8:50 น. ถึงสนามบินสุราษฎร์ฯ ประมาณ 10:10 น.
• พอถึงแล้วก็หาบูธขายตั๋ว “รถต่อเรือ” ไปเกาะพะงัน ที่ชั้นล่างของสนามบิน
• เราเลือกของบริษัทราชาเฟอร์รี่ เพราะรุ่นน้องที่เป็นคนท้องถิ่นเขาแนะนำมา

• เราซื้อตั๋วรถบัสรอบ 11:00 น. แต่เขาออกรถประมาณ 11:30 น.
• คาดว่ารอนักท่องเที่ยวให้ขึ้นมาเยอะๆ ก่อน เขาจะได้วิ่งได้เงินเยอะๆ ในแต่ละเที่ยว
• ออกรถแล้วใช้เวลาเดินทางเกือบ 1 ชั่วโมงครึ่งจึงจะถึงท่าเรือดอนสัก

• เนื่องจากเดินทางมานาน หิวมาก และเป็นเวลาพักเที่ยงพอดี จึงหาซื้ออะไรทานก่อนขึ้นเรือ
• โชคดีที่ที่ท่าเรือดอนสักมีร้านขายข้าวกล่องและมินิมาร์ทเล็กๆ จึงพอประทังชีพได้

• เรือออก 13:00 ถึงท่าเรือท้องศาลา เกาะพะงัน เวลาประมาณ 16:00
• (ซึ่งเลท 30 นาทีจากกำหนดการ อาจจะเพราะเรือออกจากท่าเรือดอนสักช้า)
• บนเรือใหญ่โตโอ่อ่า ที่นั่งสบาย เป็นห้องปรับอากาศ มีมินิมาร์ทเล็กๆ และห้องน้ำพร้อมสรรพ
• ว่างๆ เบื่อๆ จะเดินออกไปดาดฟ้าเรือชมวิวเมื่อไหร่ก็ได้

• ที่ท่าเรือหาดท้องศาลา รับรองว่าไม่ลำบากในการเดินทางไปที่พัก
• มีทั้งรถสองแถวหรือรถแท็กซี่ และเหล่าวินมอเตอร์ไซค์รอเรียกแขกอยู่มากมาย
• เราเลือกขึ้นพี่วินมอเตอร์ไซค์ เพราะน่าจะเร็วกว่า สบายกว่า และราคาก็ต่างจากสองแถวไม่มาก

• เราถึงที่พักก็ประมาณ 16:30 เก็บของเข้าห้องแล้วก็วิ่งไปถ่ายรูปเล่นที่หาดส่วนตัวหน้าบ้าน (หรือเรียกว่าหลังบ้านวะ?)
• สักพักนึงก็รู้สึกว่าหิวมาก จึงทานอาหารที่รีสอร์ตเลย ดูพระอาทิตย์ตกไปด้วย เก๋ๆ

• พออิ่มท้องมีแรง พวกเราก็เดินจากที่พัก (ซึ่งอยู่บริเวณอ่าววกตุ่ม) ไปท้องศาลา เพื่อต่อรถไปหาดริ้น
• สาเหตุที่เดินมีเหตุผลเดียวเลยคือ “งก” เพราะค่ารถสองแถวที่นี่แพงมาก ถ้าไม่จำเป็นก็ไม่อยากขึ้น
• (จริงๆ คนที่นี่เขาจะเรียกรถสองแถวว่า “แท็กซี่” นะ แต่เราชินกับคำว่า “สองแถว” มากกว่า
• เพราะมันหน้าตาแบบรถสองแถวในกรุงเทพฯ เด๊ะๆ รูปสองแถวดูด้านล่างเลยค่ะ)

• ส่วนท้องศาลานี่ถือเป็น center ของเกาะ เจริญสุดบนเกาะ
• มี 7-11 มีตลาด มี ATM และมีรถสองแถว (เออ แท็กซี่นั่นแหละ แต่ขอเราเรียกสองแถวเถอะ) รอท่าอยู่มากมาย
• ถ้าใครไปหลงตรงไหน หรือไม่รู้จะไปไหน มาเริ่มต้นที่นี่ก่อนได้

• คืนนี้เราจะไปหาดริ้นกัน เพราะไม่รู้จะไปไหน
• และเขาว่า ถึงแม้จะไม่ใช่คืนฟูลมูน แต่โดยปกติหาดริ้นก็จะมีร้านชิลๆ ให้นั่งเล่นริมหาดใต้แสงจันทร์
• พวกเราจึงจับรถสองแถวจากหาดท้องศาลาไปหาดริ้น ราคา 100 บาท/คน
• ทางไปหาดริ้นค่อนข้างลำบาก คดเคี้ยว และมีทางขึ้นลงชันๆ ตลอดทาง
• ถ้าใครริจะเช่าขี่มอเตอร์ไซค์กันมาเอง นี่ไม่แนะนำ โดยเฉพาะตอนกลางคืน
• เพราะขนาดคนขี่แข็งๆ ยังคว่ำมาแล้วเลย

• พวกเราไปถึงหาดริ้นแต่หัวค่ำ จึงยังไม่ค่อยมีคน คนเขาเริ่มทยอยมากันตอนดึกๆ
• แต่ก็ไม่ได้ถือว่าคึกคักมาก เพราะไม่ใช่ช่วงฟูลมูนปาร์ตี้
• พวกเราเลือกนั่งร้านที่ดูดีที่สุดในคืนนั้น สั่งพิซซ่ามากินด้วยกัน และเราสั่งน้ำส้มปั่น มื้อนั้นเราเสีย 150 บาท
• พิซซ่าอร่อยมาก น้ำผลไม้ก็คือน้ำผลไม้จริงๆ เข้มข้นมาก ไม่เหมือนร้านในกรุงเทพฯ
•  บ๋อยที่นี่เป็นคนพม่าที่พูดอังกฤษคล่องและพูดภาษาไทยไม่ได้ (แต่ดูขี้แอ๊ว)
• พนักงานหลายๆ ร้านบนเกาะนี้ก็เป็นแบบนี้เช่นกัน มาเที่ยวเกาะพะงันนี่เหมือนไปเที่ยวต่างประเทศ ไม่ใช่แค่ค่าครองชีพ แต่ด้วยเรื่องภาษาด้วย พูดเลย

• ขากลับขึ้นรถสองแถวกลับเช่นเดิม เขามีคนขับรถคอยรับอยู่แถวๆ หาดริ้นอยู่ตลอดคืน
• จริงๆ ขากลับจากหาดริ้นไปที่พัก เราต้องเสีย 150 บาท
• แต่นี่ไปเนียนกับคนขับอย่างโกงๆ จึงได้นั่งกลับที่พักในราคา 100 บาท เท่ากับตอนที่นั่งจากหาดท้องศาลามาที่หาดริ้น
• ถึงที่พักประมาณเที่ยงคืน

• แหม จะว่าไป วันนี้ได้ขึ้นยานหาหนะแทบครบทุกสิ่งอันเลย
• (เรือทรมานสุด นานก็นาน คลื่นก็เมา เด็กบนเรือก็น่ารำคาญมาก จบ.)

Day 2 | 26 mar 2015

• มื้อเช้า เราทานที่พักง่ายๆ เราสั่งไข่เจียวชีส กับโอวัลตินร้อน

• วันนี้พวกเราตกลงกันว่า จะเช่ามอเตอร์ไซค์ เพราะประหยัดและสะดวกกว่านั่งสองแถวหลายเท่า
• มอเตอร์ไซค์ก็เช่าของที่พักเขาเลย ราคา 200บาท/คัน/วัน เติมน้ำมันต่างหาก
• พวกเราเติมกันคันละ 100 บาท (ซึ่งใช้วิ่งได้เยอะกว่าที่คิด)

• เริ่มทริปด้วยการไปไหว้เจ้าแม่กวนอิม
• ปัญหาคือพวกเราไปถูกที่ แต่ดันหาเจ้าแม่องค์ใหญ่ไม่เจอ
• และไม่รู้ว่ามีจุดให้ขึ้นไปชมวิวสูงๆ สวยๆ ด้วย
• มารู้ทีหลัง อดเห็นวิวอ่าวโฉลกหลำสวยๆ เลย
• ใครจะไปก็อย่าโง่แบบเรานะคะนะ

• ตอนแรกจะไปอ่าวโฉลกหลำ แต่หาอะไรไม่เจออีกนั่นแหละ พวกเราเลยไปหาดแม่หาดเลย
• (เออ เลยอดไปดูโลเกชั่นที่เขาถ่ายหนังเรื่อง “เพื่อนสนิท” เลย)
• ระหว่างทาง ร้อนมาก เราแวะซื้อน้ำในเซเว่นฯ
• และพบว่าของในเซเว่นฯ จะแพงกว่าปกติที่กรุงเทพฯ ประมาณ 1-2 บาท

• เช้านี้พวกเราไปหาดแม่หาด ที่มีทะเลแหวกเล็กๆ ที่แหวกเป็นทางเนินทรายให้คนเดินข้ามไปเกาะม้าได้
• แต่เนื่องจากเราไปค่อนข้างสาย ทะเลก็เลยไม่ค่อยแหวกแล้ว
• ดังนั้นถ้าใครอยากเห็นทะเลแหวกแบบสวยๆ ควรแหกขี้ตาตื่นแต่เช้า

• ฝรั่งบนเกาะนี้งานดีมาก แทบไม่เจอใครไม่หล่อเลยสักคน (ส่วนฝรั่งผู้หญิงก็สวยนะคะ แต่นี่แค่ไม่มอง อิอิ)
• แต่เช้าๆ “ฝรั่งงานดี” จะยังไม่ค่อยพลุกพล่าน คาดว่าส่วนใหญ่เขาน่าจะอยู่ปาร์ตี้ยันเช้า และตื่นกันบ่ายๆ เย็นๆ
• (ที่นี่เขามีปาร์ตี้กันทุกคืน สลับสับเปลี่ยนหมุนเวียนร้านกันไป)
• ดังนั้นช่วงหัววัน เราจะเจอแต่ฝรั่งรุ่นใหญ่ที่มากันเป็นแฟมิลี่เป็นส่วนใหญ่

• หาดแม่หาดสวยมาก ทรายโคตรขาวละเอียด น้ำใส ปะการังตรึม (โดนแม่งบาดเท้าเลือดไหลเลย)
• ที่ริมหาดแม่หาดก็มีร้านอาหาร เราสั่งน้ำกล้วยปั่น 70 บาท แล้วลงไปเล่นน้ำ
• ไม่ได้ดำน้ำ เพราะเราว่ายน้ำไม่เป็น แต่จริงๆ แล้ว แถวนี้เหมาะแก่การดำน้ำมาก
• อย่างที่บอก คือน้ำเขาใส และปะการังเยอะแยะ ใครดำน้ำได้ แนะนำมาดำหาดนี้

• ออกจากหาด ขี่รถขึ้นเขาไปไกลมาก เพื่อพบว่าทางตัน
• ฝรั่งหลายคนเขาขึ้นมาแล้วจอดรถแล้วเดินไปหาดอะไรก็ไม่รู้กัน
• แต่เราไม่ไฟต์ เพราะแดดร้อนระห่ำมาก ถนนก็เป็นดินลูกรัง
• ชาวบ้านบอกว่าใช้เวลาเดิน 1 ช.ม. กว่าจะถึงหาด
• พวกเรายอมแพ้แค่นั้นแล้วขี่รถลงทางเดิม คิดซะว่ามาชมวิวรอบเกาะ

• ระหว่างทางลงเขาก็แวะร้านอาหารร้านหนึ่ง วิวดีมาก ลมก็เย็น บรรยากาศดีเลย
• แต่เราไม่ได้ทานอะไรมาก เพราะยังไม่หิว
• เราแชร์แพนเค้กกับน้อง และสั่งน้ำโค้กธรรมดา ร่างกายต้องการน้ำตาล

• ขากลับ จะกลับไปตั้งหลักที่ที่พัก แต่บังเอิญหลงไปน้ำตก ก็เลยเข้า
• แต่เผอิญหลงไปช่วงไม่มีน้ำ (ฝนไม่ตกมา 5-6 เดือนแล้ว)
• จึงไม่มีน้ำตกสวยๆ ให้ถ่ายรูป และไม่มีน้ำเย็นๆ ให้เล่น

• เมื่อไม่มีน้ำเล่น จึงได้แต่ไต่เขาขึ้นไปชมวิว
• ซึ่งทางก็สูงชันและลำบากลำบนมาก หอบแล้วหอบอีก
• โชคดีที่มันยังใจดีมีเชือกให้เราเกาะ
• แต่พอถึงยอดบนสูงสุดคือหายเหนื่อย
• วิวข้างบนสวยมากกกก เรียกว่าเห็นรอบเกาะเลย

• กลับที่พักไปตั้งหลัก ระหว่างรออาบน้ำ เราหิวมาก (เพราะทานของว่างน้อย คนอื่นเขาทานกันเยอะ)
• เราออกมาทานข้าวต้มซีฟู้ดของรีสอร์ตระหว่างรอ ข้าวต้มของที่พักอร่อยมากกกก
• อยากขโมยแม่ครัวหิ้วใส่กระเป๋ากลับบ้าน

• พอทุกคนอาบน้ำกันเสร็จ ก็ออกไปหาข้าวเย็นกินจริงจังกันที่ตลาดพันธ์ทิปตรงท้องศาลา (อยู่ห่างจากที่พัก 5 นาที ถ้าขี่มอเตอร์ไซค์)
• น้องๆ กินก๋วยเตี๋ยว  เรายังอิ่มข้าวต้มอยู่ ก็ไม่รู้จะกินอะไร เลยกินโรตีสตรอเบอรี่นิวเทลลาเอาเป็นของหวาน

• เติมพลังกันแล้วก็ขี่มอเตอร์ไซค์ไปไปปาร์ตี้ที่ร้าน Maya
• คนไทยเข้าฟรี เครื่องดื่มไม่แพงมาก เบียร์ตก 100 บาท/ขวด
• (เรากิน 150 บาท ขวดแรกราคาเต็ม และขวดที่สองแชร์กับน้องคนละครึ่ง)
• แล้วผู้จัดการที่นี่ก็ใจดีขี้แอ๊วมาก แถมเบียร์ให้เราอีกขวดนึงด้วย เออดี

• ฝรั่งที่นี่ดูดีมีระดับ หล่อทั้งร้าน เรียกได้ว่าฝรั่งงานดีมารวมตัวกันอยู่ที่นี่
• ไม่อยากจะพูด นี่ก็เกือบได้ฝาแฝดเยอรมันงานดีมาคนนึง
• อืม แต่ก็แค่เกือบนะ ไม่ได้หรอก
• นี่ก็ไม่เข้าใจเขา ตอนที่กูไม่สนใจ เขาก็พยายามทำให้กูสนใจ เขาก็ดูนิ่งๆ อะแก
• ฮือ ไม่เอาไม่ดราม่า

• สรุปก็ไม่ได้ฝรั่งกลับบ้าน ได้แค่เต้นๆ และก็นั่งคุย
• กลับถึงที่พักเกือบตีห้าด้วยความไม่เข้าใจ อ่อยนานมาก และนั่งคุยก็นานมาก
• แต่ก็ไม่ได้อะไรเลย ฮือ ไม่เอาไม่ดราม่า เลิกบ่น…

• เออ แต่เตือนไว้นิดนึง ใครจะไปที่แบบนี้ให้ระวังด้วย
• มันจะมีฝรั่งกลุ่มหนึ่งที่ดูแอคทีฟมาก เต้นใหญ่และทักทายไปทั่ว
• ตอนแรกก็ดูเหมือนจะขี้แอ๊วขี้แต๊ะอั๋ง แต่พอดีมีคนมาเตือนว่า อีนี่ไม่ใช่โรคจิต
• แต่ให้ระวังว่ามันจะแอบขโมยของเรา (โอ้โห เหนือชั้น)

DAY 3 | 27 mar 2015

………..

• วันนี้ตื่นมาก็บึ่งไปอ่าวท้องนายปานใหญ่
• เส้นทางดูลำบากลำบนมาก ทางชันและทางคดเคี้ยวเป็น curve ตัว s เยอะมาก (แต่ขากลับสบายกว่าขาไปนะ)
• แต่หาดคือสวยงามมาก คุ้มค่าแก่การเดินทางโคตรๆ
• สวยคนละแบบกับหาดเมื่อวาน แล้วแต่คนชอบ แต่หาดนี้ลมแรงเย็นสบายดี เราชอบ

• ไปถึงก็นั่งกินข้าวร้านนึงก่อน ไม่อร่อยเลยและแพงด้วย รู้สึกเสียดายเงิน
• สั่งข้าวผัดทะเลกับโค้ก ที่แม้แต่โค้กก็ไม่อร่อย
• แล้วสักพักแดดออก เลยหนีไปนอนอีกร้านนึง
• ร้านใหม่ลมดีกว่าเดิมเพราะใกล้เขาที่ลมกระทบมา เรานี่ผล็อยหลับเลย
• นอนถึงประมาณเกือบสี่โมงเย็นก็ออก

• ขากลับ ตอนแรกว่าจะแวะน้ำตกธารประพาส แต่ว่าเหมือนว่ายังซ่อมแซมอยู่
• และไหนๆ ก็คิดว่ามันน่าจะแห้งแล้งเหมือนน้ำตกเมื่อวาน ก็เลยไม่เข้าไป
• ทางมันดูลูกรังยังไม่เสร็จดีด้วย

• สรุปก็เลยกลับไปดูพระอาทิตย์ตกดินในซอกแถวที่พัก
• ไม่คิดว่าจะมีซอกนี้อยู่ด้วย หาดและวิวตรงนี้ก็สวยและเป็นส่วนตัวดีเหมือนกัน
• (เสียดายเพิ่งมารู้ขากลับว่าร้านอาหาร “อัมเตอร์ดัม” แถวนั้น มีระเบียงดูวิวพระอาทิตย์ตกดินสวยมาก ใกล้ที่พักด้วย)

• มื้อค่ำวันนี้ ตอนแรกจะหาร้านอาหารทะเลริมหาด มาทะเลก็อยากกินซีฟู้ดอะเนอะ
• แต่เกาะบ้าอะไม่รู้ หาซีฟู้ดไม่ได้เลย ร้านพวกริมหาดส่วนใหญ่ก็เป็นร้านของพวกรีสอร์ทต่างๆ
• เลยลงเอยไปทานบุฟเฟต์หมูกระทะ รวมเครื่องดื่มแล้ว หัวละ 200 บาท
• ก็อร่อยดีนะ คุ้มดี มีซีฟู้ดนิดหน่อยด้วย

• ตอนแรกถนนคนร้างมากเพราะคนแห่ไปดูมวย มวยจบเที่ยงคืนถึงจะมีคนพลุกพล่าน (ฝรั่งนี่มันฝรั่งจริงๆ)
• พอคนเยอะ เริ่มน่าสนุก พวกเราจึงมุ่งหน้าไปปาร์ตี้ที่หาดริ้น
• โดยนั่งรถสองแถวไปกลับราคาเดิม จากท้องศาลาไปหาดริ้น เที่ยวละ 100 บาท
• (คือเอารถมอไซค์มาจอดไว้หน้าเซเว่นฯ แล้วโบกรถไป)

• ที่ปาร์ตี้หาดริ้น เหล้าเบียร์ถูกกว่าเมื่อวานประมาณ 20 บาท
• อย่างวันนี้เราก็สั่งเบียร์สิงห์เหมือนเดิม ขวดละ 80 บาทเอง

• แต่เนื่องจากเป็นปาร์ตี้ริมหาดที่ใครจะมาใครจะไปก็ได้
• ฝรั่งจึงอาจดูตลาดล่างกว่าที่ Maya นิดหน่อย เพลงก็คนละแนว (เมื่อคืนเป็นแบบดีเจมิกซ์)
• แต่ที่สนุกคือ เขามีเล่นลอดไฟด้วย สนุกดี
• ฝรั่งก็ดูสนอกสนใจ เราเองก็ถือเป็นประสบการณ์ใหม่ นี่ไม่เคยเห็น

• เจอฝรั่งฝรั่งเศสมาแอ๊วด้วย แต่นางแอ๊วชะนีไปทั่วเลย พี่ไม่โอเค
• นี่นางเปิดเรื่องมาก็บอกว่ามากับ twin brother อีกละ
• คืออีคู่เยอรมันเมื่อวานมันก็แนะนำตัวเองแบบนี้ ไม่บอกชื่อก่อน แต่บอกก่อนว่ามากับ twin brother
• จนนี่เริ่มไม่เข้าใจวัฒนธรรมยุโรป ปกติเค้าแนะนำตัวกันเยี่ยงนี้หรือกระไร

 

 

 

Day 4 | 28 mar 2015

• เริ่มมื้อ brunch ที่บ้านนั่นแหละ สะดวกดี
• และเนื่องด้วยติดใจรสมือข้าวต้ม เลยสั่งข้าวต้มอีก
• (อยากอุ้มแม่ครัวกลับบ้านด้วยจริงๆ นะ)
• กินกับน้ำส้มสวยๆ แล้วก็ขนมปังชุบไข่แบ่งกับน้อง

• เออ แต่จะว่าไป เขียนมาจนถึงวันสุดท้ายแล้ว ลืมบอกว่า เรามาทริปนี้ เราไม่เสียค่าที่พักนะ
• เราพักที่ Sea Scene Resort ซึ่งเป็นของรุ่นน้องเรา แฮ่~ (แถมรูปบรรยากาศที่พักให้ด้วย)

อาหารเช้า 130 บาท

ค่าเรือ+รถไปสนามบิน 470 บาท

………..

• คุณแม่ของน้องเราซึ่งเป็นเจ้าของรีสอร์ต ขับรถมาส่งเราที่ท่าเรือ เลยประหยัดค่ารถสองแถวไปอีก 50 บาท
• ส่วนค่าเรือ+รถขากลับ ซื้อที่ท้องศาลา ก็ถูกกว่าขามา คือราคาแค่ 470 บาทเท่านั้น

• คราวนี้เรือออกตรงเวลาเป๊ะ 13.00 น
• (ใครมาเลทแค่ 1 นาทีก็ช้าไป ต้องรอเรืออีกทีก็รอบ 5 โมงเย็นนู่นแน่ะ)
• จึงใช้เวลาตรงนี้ไม่ถึง  2.30 ช.ม. เท่านั้น (ขามาเหมือนออกช้าเกือบครึ่งชม รวมแล้วมันเลย 3 ชม)
• แล้วขากลับนี่หลับสบายเลย เรือคนละแบบกับขามา และไม่มีเด็กวิ่งเสียงดังวุ่นวาย
• เรือโล่งสบาย คนน้อยมาก และถึงแม้จะไม่ได้นั่งแบบห้องแอร์ แต่ก็ลมโกรกสบาย
• ขากลับมักสบายกว่าขาไป…. เสมอเลย…

• รถบัสจากท่าเรือไม่ได้ไปส่งเราถึงสนามบินเลย แต่มาส่งเราที่จุดต่อรถ
• คือเราต้องรอต่อรถตู้ (แต่ก็อยู่ในค่าใช้จ่าย 470 บาทข้างต้นหมดนะ)
• ถึงสนามบินจริงๆ ประมาณ 6 โมงเย็น ซึ่งก็ยังมีเวลาเหลืออยู่โข เพราะไฟลท์ 21:00 น.
• พวกเราเลยนั่งเล่นพักผ่อนกายาในคาเฟ่ในสนามบิน ที่ไม่อร่อยเลยสักนิด แพงอีกต่างหาก
• ร้านชื่อ BB อะไรสักอย่าง อยู่ชั้นสอง ใครเจอ อย่าไปกิน

• เกาะพะงันนี่หาของฝากยากมาก เราเลยต้องซื้อมาหาซื้อในสนามบิน
• ก็ซื้อของฝากง่ายๆ ไปประมาณ 370 บาท เอากลับไปฝากคนที่บ้านพอเป็นพิธี

• ถึงสนามบินดอนเมืองประมาณ 22:10 น. แล้วนั่งแท็กซี่จากสนามบินมาลงโชคดีติ่มซำ อารีย์
• ค่ารถแท็กซี่ 3 คน คนละ 60 บาท (รวมค่าเรียก 50 บาทแล้ว)
• แวะกินติ่มซำ 120 บาทก่อนกลับบ้านทางใครทางมัน

สรุป ค่าใช้จ่าย ทริปพะงัน 4 วัน 3 คืน

นับตั้งแต่สนามบินดอนเมืองขาไป จนถึงสนามบินสุราษฎร์ธานีขากลับ

ทั้งสิ้น 5,333 บาท

(โหนี่ขนาดไม่เสียค่าที่พักเลยนะเนี่ย)

แต่ถ้าใครกินน้อย กินถูก ก็คงประหยัดกว่านี้ได้นิดนึง