รีวิวหนัง A Gas Station: ปั๊มน้ำมัน

คนไทยหลายคนคงได้เห็นภาพโปสเตอร์หนัง A Gas Station: ปั๊มน้ำมัน ที่สวยแปลกตาและคำโปรย “หนังเรื่องนี้เศร้ามากกกกกกก โปรดระวังน้ำตาท่วมโรง” ที่ฟังแล้วต้องร้องถามว่า “จริงหรอ? จะเศร้าสักแค่ไหนกันเชียว?”

แต่จะเศร้าไม่เศร้า A Gas Station: ปั๊มน้ำมัน ของพี่กอล์ฟ ธัญญ์วาริน สุขะพิสิษฐ์ (ผู้กำกับ It Gets Better ไม่ได้ขอให้มารัก) ก็ได้เป็นตัวแทนภาพยนตร์ไทยที่ได้ไปเฉิดฉายที่เทศกาลภาพยนตร์นานาชาติปูซาน ประเทศเกาหลีใต้

เรื่องย่อ A Gas Station: ปั๊มน้ำมัน

เรื่องราวกว่า 90% ของหนังเกิดขึ้นที่ปั๊มน้ำมันประจำตำบลอันห่างไกลความเจริญแห่งหนึ่ง เจ้าของปั๊มคือ มั่น (ปั้นจั่น ปรมะ) หนุ่มรูปหล่อมาดนิ่งที่ชอบแต่งกายในชุดคาวบอยและเฝ้ารอคอย นก (หนูจ๋า อาชิรญาณ์) คนรักที่หนีเขาไปให้หวนกลับมาหาอย่างไม่มีเหตุผล

ทุกวันแห่งการรอคอยของมั่นก็จะมีทั้งสาวเล็กสาวใหญ่แวะเวียนมาหาเขาที่ปั๊มสม่ำเสมอ ตั้งแต่ เจ๊มัท (ต่าย เพ็ญพักตร์) แม่ค้าขับรถขายกับข้าวที่ใส่ชุดนางนพมาศสีแดงสดทุกวันไม่เคยเปลี่ยนแปลง และหวังว่าวันหนึ่งมั่นจะมีใจให้เธอบ้าง และ ฝน (แม็กกี้ อาภา) เด็กสาวที่ยอมเป็นทุกอย่าง เพื่อที่จะได้เป็นเมียมั่น ทั้งสองต่างก็รักมั่นอย่างไม่มีเหตุผลเช่นกัน

ความรักไม่มีเหตุผล การรอคอยใครสักคนก็เช่นกัน

รีวิว วิเคราะห์ วิจารณ์ A Gas Station: ปั๊มน้ำมัน

รีวิวบล็อกนี้ขอเริ่มจากสิ่งที่ไม่ชอบของหนังเรื่องนี้ก่อนแล้วกัน เพราะว่ามีแค่สิ่งสองสิ่งเท่านั้นที่ไม่ชอบ สิ่งแรกคือ คาแรกเตอร์ของ นก ที่ทิ้ง มั่น พระเอกหล่อล่ำที่รักนางอย่างมั่นคงซ้ำแล้วซ้ำเล่า ทั้งที่นอกจากสวยแล้ว อิชั้นไม่เห็นอะไรดีในตัวหล่อนเลยสักอย่าง และสิ่งที่สองที่จะติติงคือ หนังไม่ได้เศร้า “น้ำตาเต็มถัง” สมดั่งคำโปรย คือคาดหวังว่าจะเข้าไปเศร้าเต็มที่ แต่เรากลับไม่ได้เศร้าขนาดนั้น

แต่สิ่งที่ไม่ชอบสองสิ่งข้างต้นมันไม่สลักสำคัญอะไรนะ การไม่ชอบคาแรกเตอร์หรือบุคลิกนิสัยใครสักคนเป็นเรื่องปกติ (แต่เรื่องนี้เราอาจจะหมั่นไส้อีนกมากเป็นพิเศษ) ส่วนไอ้ที่เราไม่เศร้าเนี่ยอาจเป็นที่ความสตรองส่วนบุคคล เพราะเราก็เห็นหลายคนน้ำตาไหลในโรง เราเองก็แอบน้ำตาซึมบางซีนให้กับการแสดงพาร์ทดราม่าของ แม็กกี้ อาภา ที่เล่นเป็นเด็กฝนด้วยเหมือนกัน

จะว่าไป หากตัดสองข้อข้างต้นนั้นออกจากอคติ จะพบว่า A Gas Station: ปั๊มน้ำมัน เป็นหนังไทยที่ดีและน่าสนับสนุนเรื่องหนึ่งเลย ข้อดีมากมายกลบไอ้ข้อติติงสองข้อข้างต้นนั้นได้สนิท

สิ่งแรกที่ขอชมคือ ภาพสวย สวยมากกกกกกก ถ่ายทำที่กาฬสินธ์ทั้งเรื่อง แล้วนักแสดงนำแต่งตัวคอนทราสต์กับบรรยากาศ แต่ผู้กำกับก็ยังสามารถคุมโทนคุมสีดีงามไม่มีหลุดตลอดเรื่อง ที่สำคัญการถ่ายภาพดีมาก องค์ประกอบทุกฉากดูละเอียดลออ ตั้งใจ และคิดมาดีแล้วก่อนถ่ายทุกช็อต กล้าพูดเลยว่านี่เป็นหนึ่งในหนังไทยที่ภาพสวยที่สุดเรื่องหนึ่งเท่าที่เคยดูมา

อีกสิ่งที่ขาดไม่ได้และเป็นสีสันของหนังเรื่องนี้อย่างยิ่งคือการแสดงของ แม็กกี้ อาภา และ พี่ต่าย เพ็ญพักตร์ ชอบเวลาสองคนนี้เข้าฉากกัดกันหรือแข่งกันทำแต้มจีบปั้นจั่น คือพาร์ทฮาก็จัดเต็ม น่ารัก ตลกไปถึงไส้ติ่ง ส่วนพาร์ทดราม่าในองก์สุดท้าย ก็เล่นถึง เล่นดีมาก จนอยากจะมอบมงให้ ยังไงสองคนนี้ก็ต้องได้เข้าชิงสักคนสักรางวัลปีนี้!

ถึงแม้เรื่องราวความรักและการรอคอยในเรื่องนี้มันฟังดูไม่มีเหตุผลเอาซะเลย แต่พอดูไปสักพักเราจะเข้าใจและนึกถึงตัวเองว่า เออ… จริง ๆ อะไรเทือกนี้มันก็ไม่มีเหตุผลของมันอยู่แล้วแหละ

ตัวละครหลักทั้งสี่มีคาแรกเตอร์ชัดเจนและดูมีสตอรี่ของตัวเองที่น่าสนใจ (และล้วนเชื่อมโยงกับปั้นจั่นและปั๊มน้ำมันของเขา)

• มั่น แต่งชุดคาวบอยเหมือนเดิมทุกวัน เป็นเจ้าของปั๊มน้ำมันให้หญิงสาวแวะเวียนมาเติมเต็มความรักและความสุข ทั้งยังมั่นคงในความรักสมชื่อ รักและรอคอยนกคนเดียวอย่างไม่มีเหตุผล
• นก คนรักที่บินถลาหนีมั่นไปซ้ำแล้วซ้ำเล่าด้วยเหตุผลบางอย่าง ทุกครั้งที่เธอบินกลับมาหามั่น เธอไม่เคยแต่งกายสไตล์เดิมสักครั้ง เดี๋ยวก็เป็นชาวร็อคบ้าง ฮิพฮ็อพบ้าง แต่ส่วนใหญ่จะเป็นโทนขาวดำและทาปากแดง (บางทีดูบทนี้แล้วนึกถึงนางเอก Forrest Gump ยังไงยังงั้น)
• ฝน เด็กสาวรักสนุก ด้วยความยังเด็ก และเป็นคนชอบแข่งขัน อยากเอาชนะ เธอจึงแต่งกายไม่เคยซ้ำสักวัน (โดยส่วนตัวเรานับได้ 12 ชุดทั้งเรื่อง และแต่ละชุดบ้ามาก!) แต่ละชุดส่วนใหญ่จะเป็นซูเปอร์ฮีโร่ เช่น วันเดอร์วูแมน แคทวูแมน เซเลอร์มูน ฯลฯ แต่มีตอนเด็ก ๆ หรือบางครั้งที่อยากเป็นเด็ก นางก็จะแต่งเป็นเจ้าหญิงดิสนีย์บ้างอะไรบ้าง
• เจ๊มัท สาวสวยวัยกระดังงาลนไฟ แต่งชุดไทยนางนพมาศสีแดงที่เธอภูมิใจทุกวัน ทั้งที่เธอมีพันธะผูกมัดอยู่แล้ว นั่นคือสามี แต่เธอก็ยังซื้อข้าวปลาอาหารเดิม ๆ มาให้มั่นทุกเช้าค่ำ

นอกจากชื่อตัวละคร หนังยังมีสัญลักษณ์อีกมากมายแฝงอยู่ที่ต้องอาศัยการเข้าถึงและตีความอย่างลึกซึ้ง ซึ่งแต่ละอันอาจจะคมไม่มากเท่าไหร่แต่ก็เจ็บจี๊ดไม่น้อยเลยเหมือนกัน เช่น การถามถึงการกระทำอันซ้ำ ๆ ซา ๆ เช่น การกินอาหารเมนูเดิม ๆ ทุกวัน ๆ เนี่ย ไม่เบื่อหรือไง… บางคนก็อาจจะตอบว่า “ไม่เบื่อหรอก” บางคนก็อาจจะตอบว่า “เบื่อ แต่ก็ไม่ได้อยากกินอยากอื่น” อืม… การรักและการรอคอยคนเดิม ๆ ที่เดิม ๆ ก็คงเช่นกัน

โดยสรุป A Gas Station: ปั๊มน้ำมัน เป็นหนังไทยภาพสวยที่สุดเรื่องหนึ่งที่คนชอบดูภาพสวย ๆ ห้ามพลาด

หุ่นและซิกแพ็กของปั้นจั่นแซ่บมาก ได้เห็นบ่อยด้วย ในส่วนของการแสดงก็ต้องยกนิ้วให้กับ แม็กกี้ อาภา กับ พี่ต่าย เพ็ญพักตร์ จัดเต็มทั้งสองคน คนที่กำลังรักหรือรอคอยใครสักคนอย่างไม่มีเหตุผลอาจจะอินหนักมากและเห็นความหมายของการรอคอยนั้นขึ้นมาไม่มากก็น้อย

คะแนนตามความชอบส่วนตัว 8/10

A Gas Station: ปั๊มน้ำมัน เข้าฉาย 8 ธันวาคม 2016 นี้ ในโรงภาพยนตร์

คำเตือน หนังมีคำหยาบคาย บุหรี่ แอลกอฮอล์ และเนื้อหาเกี่ยวกับเพศ โปรดดูแลและให้คำแนะนำเด็กอย่างใกล้ชิดขณะดู