รีวิว The Witches: หนังเด็กที่มีแม่มดเกลียดเด็ก

ดั้งเดิม The Witches เป็นหนังสือที่เขียนโดย Roald Dahl (คนเขียนเดียวกับ Charlie and the Chocolate Factory) ตีพิมพ์ครั้งแรกเมื่อปี 1983 ก่อนที่จะถูกนำมาดัดแปลงเป็นภาพยนตร์ครั้งแรกเมื่อปี 1990 โดย Nicolas Roeg

เราไม่เคยอ่านและไม่เคยดูเวอร์ชั่นเก่า ทำให้ตลอดเวลา 1 ชั่วโมง 46 นาทีที่นั่งดู The Witches (2020) ของ Robert Zemeckis (ผู้กำกับ Back to the Future, Forrest Gump ฯลฯ) เราได้แต่ตั้งคำถามวนไปวนมาว่า “ต้นฉบับมันเป็นแบบนี้หรือเปล่า” / “นี่เขานำมาจินตนาการใหม่แล้วจริง ๆ หรอ” ฯลฯ พลางท่องกับตัวเองซ้ำ ๆ ว่า “นี่คือหนังเด็ก… นี่คือหนังเด็ก… นี่คือหนังเด็กที่มีแม่มดเกลียดเด็ก”

เรื่องราวในหนังเกิดขึ้นประมาณ 1960s เริ่มจากเด็กน้อยคนหนึ่ง (Jahzir Bruno) สูญเสียพ่อแม่จากอุบัติเหตุทางรถยนต์ จึงต้องมาอยู่กับคุณยาย (Octavia Spencer นักแสดงออสการ์จาก The Help) ที่ Alabama อยู่มาวันหนึ่ง คุณหลานไปเจอแม่มด มาเล่าให้คุณยายฟัง คุณยายก็เชื่อ เพราะเคยเจอตอนเด็กและพอมีความรู้เรื่องแม่มดอยู่บ้าง จึงพากันหนีไปพักอยู่ที่โรงแรมหรูแห่งหนึ่งแทน แต่โชคร้าย แก๊งแม่มด นำโดย The Grand High Witch (Anne Hathaway นักแสดงออสการ์จาก Les Misérables) มาสัมมนากันที่โรงแรมแห่งนี้พอดี โดยเหล่าแม่มดมีแผนชั่วร้ายที่จะสาปเด็กให้กลายเป็นหนูให้หมดทั้งแผ่นดิน

คือบทแม่มดคือเป็นบทที่ชั่วล้วน ๆ ไม่มีความดีผสมเลยจริง ๆ (ตามที่ Octavia Spencer พูดกับคุณหลานในเรื่อง) เราจึงได้สงสัยทั้งเรื่องว่า นี่มันยุค 2020 แล้วนะ ไม่ว่าจะบทตัวดีตัวร้ายยังไง มันก็น่าจะมี “มิติ” สักหน่อยมะ แต่ก็นั่นแหละ เราก็ได้แต่ตอบตัวเองในใจว่า อย่าคิดเยอะ มันคือหนังเด็ก ท่องไว้ มันคือหนังเด็ก

นอกจากในหนังจะ stereotype ให้แม่มดทุกตนมีแต่ดำไม่มีขาวแล้ว ยังสร้างรูปลักษณ์ของแม่มดให้หัวล้านใส่วิกจนหนังหัวขึ้นราบ้างล่ะ เล็บยาวเป็นปีศาจที่ต้องสวมถุงมือตลอดเวลาย้างล่ะ ปากกว้างจะถึงรูหูบ้างล่ะ รูจมูกบานบ้างล่ะ ไม่มีนิ้วเท้าบ้างล่ะ ฯลฯ แถมยังเอารูปลักษณ์เหล่านั้นมาเล่นเป็นมุกตลกอย่างเอาจริงเอาจัง โดยไม่คิดถึงหัวจิตหัวใจของคนดูที่ไม่มีผมและจำเป็นต้องใส่วิก หรือคนทุพพลภาพที่มีนิ้วมือและเท้าไม่ครบ 20 นิ้วเอาเสียเลย

เราไม่แน่ใจว่า บทราชินีแม่มดมันควรเล่นใหญ่รัชดาลัยเป็นปกติแบบนี้อยู่แล้วหรือเปล่า (เพราะอย่างที่บอก เราไม่เคยดูและไม่อ่านเวอร์ชั่นก่อน ๆ) แต่เราไม่ซื้อการแสดงของ Anne Hathaway ในอะไร “เยอะ ๆ” แบบนี้ (แล้วหลัง ๆ มานี้ ดูคุณเธอก็ดันชอบรับบทอะไรล้น ๆ เว่อร์ ๆ อยู่ซะด้วย) ส่วน Stanley Tucci ในบทผจก.โรงแรมก็ดูใช้ไม่คุ้ม แต่ Octavia Spencer กับ CGI และโปรดักชั่นภาพสวย ๆ พอจะช่วยเซฟหนังเอาไว้ได้อยู่บ้าง

คะแนนตามความชอบส่วนตัว 6.5/10